W drugim tomiku poznajemy osobiście złowrogiego antybohatera tej serii. Znalazło się tu, podobnie jak w pierwszym i drugim tomie, wiele cytatów ze światowej klasyki literatury dziecięcej. Autorzy puszczają do nas oko, ale swą misję traktują poważnie. Fajnie się składa, że to, co każą czytać Gutkowi, należy też do moich ulubionych lektur. Szkoda, że Wydawca nadał obu częściom tytuły będące kalkami z wydań angielskich, włącznie z angielskim szykiem pierwszego tomu.