Niedawno do serwisu „Lubimy czytać” ktoś dodał straszliwie stare wydanie przewodnika po Irlandii w moim przekładzie (zapewne nie bez okazji, wszak 17 marca podlewaliśmy guinnessem Dzień Świętego Patryka). Zastanawiałam się mocno, czy

W roku bliźniaczym, jak go nazywali profeci, przetłumaczyłam dużo, ale najbardziej zapadły mi w pamięć dwie grube powieści. Pierwsza z nich, przełożona z rosyjskiego, swoją barokową narracją miejscami stanowiła dla mnie prawdziwe

Pamięta kto jeszcze ten przymiotnik? Ma również inny poprawny zapis i brzmienie: zadzierzysty. Spotykało się go w dawniejszej literaturze, a ostatnio jakby rzadziej, może nawet nie pojawia się wcale. Dziś po raz

W przepięknej powieści, którą obecnie tłumaczę, pełnej zakręconych porównań i wymyślnych epitetów, a do tego delikatnie bawiącej się aliteracją, trafiło mi się takie oto zdanie: (…) they looked at her like a

Niedawno ukazała się przetłumaczona przeze mnie świetna powieść Ostatni pociąg autorstwa Meg Waite Clayton. Jest w tej książce trochę nawiązań do Sherlocka Holmesa, ponieważ jedna z głównych bohaterek uwielbia przygody tego detektywa.

Przepiękna chwila w życiu tłumacza nadchodzi, gdy książka, którą przełożył, zostanie dostrzeżona, nagrodzona, zdobędzie zaszczyty. Właśnie spotkało mnie coś takiego. Kołysanka z Auschwitz Mario Escobara została Bestsellerem Empiku 2019 roku w kategorii

Jak już zdarzało mi się biadolić, tłumacze są kanałem, przez który do naszego języka wkradają się obcojęzyczne zapożyczenia. Bezwiednie przemycają do polszczyzny nowinki leksykalne, przyczyniając się do zadomowienia (głównie) anglicyzmów. Nie każde

Jest tyle książek do przeczytania i wciąż ich przybywa. Człowiek uświadamia to sobie z niepokojem, kiedy z kolejnych targów książki przywozi bogate łupy, upycha je w biblioteczce i… załamuje ręce, bo na

Jak to często bywa, na tytułowe pytanie jest tyle odpowiedzi, ilu wydawców. Są takie wydawnictwa, które za nic sobie mają jakąkolwiek korektę autorską – tłumacz nie ma szans zobaczyć, co mu redaktor